Mentras
todos descansan, eu acendo a cafeteira, e denantes de preparar os almorzos, vou
ao Porto de Espasante, mercar tres ou catro barras de pan grandes que Maruja
está a preparar. Hoxe cheguei un pouco máis cedo, e a primeira fornada aínda
non saíra, co que tiven que agradar uns minutiños. Mentres, ollaba como
repartía a masa e esculpía formas diferentes. Para os bolos con molete reviraba
a masa enroscándoa cara a un lado e logo poñíaa en pé para pegarlle un
derradeiro toque na parte superior con cinco dedos que formaba unha pequena
carapucha. Outros dispoñíaos case sen manipular, simplemente que quedasen
redondos e abríalles catro ou cinco cortes que formaban un pequeno taboleiro de
xadrez. Tamén facía roscas.
Ao
pouco tempo de ollar as maniobras e parolar un pouco, sobre o tempo e sobre a
afluencia de turistas nestes días, as barras xa estaban listas.
Case
un non pode collelas do quentes que saen, pero iso non ten moita importancia,
pois o papel que as envolve amaina un pouco a calor que despiden, e ademáis,
din que a sarna con gusto non pica.
Ao
chegar á casa, o primeiro, facer un café e acompañalo cuns cantos toros desta
barra, soa ou, se lle cadra, cun pouquiño de marmelada. Sen dúbida é un dos
grandes praceres destes días. Que bo
está este pan!
E
deste xeito, mentres todos descansan, eu preparo o almorzo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario