Velaquí
os chícharos recollidos no verán. É un gusto cociñar aquilo que se cultivou
aquí ao pé de nós e que pasou dalgúns meses no conxelador, porque sabes que é
material de primeira calidade e de confianza.
Esta
vez presentámolo en táper. Non é que nós sexamos moi amigos do plástico en
forma de recipiente no que transportar os alimentos, porque estamos máis ca
fartos de tirar cantidades considerables deste material para o lixo sen case
telo usado. Plástico nas froitas, nas galletas, na carne… e así para case
calquera alimento que un poida levar á boca e merque no seu supermercado
habitual.
O
táper é diferente, porque aínda que poida xerar problemas para o medio
ambiente, por cuestións de biodegradabilidade, sí é reutilizable en múltiples
ocasións.
Ademáis
desta disculpa absurda e fácil, o táper leva intrínseca unha cultura
gastronómica que ocupa os primeirísimos postos no ránquin de soportes sobre os
que comer e transportar alimentos a un tempo. O táper úsase para calquera
comida do día: a merenda, o almorzo, o xantar;
é socialmente transversal, non distingue clases tanto o usa o operario
da construción como o executivo urbanita así como o estudante desprazado que
non sabe cociñar. A comida en táper en día de lecer para ir á praia, nun día de
verán coa tortilla de pataca, o filete de polo e os pementos fritidos -todo
frío- é un clásico que nada desmerece de o compararmos coas lousas máis
pulidas.
No hay comentarios:
Publicar un comentario